Stannis Hakkında Şiir

Güneş doğdu tepeden,
Stannis'in keli parladı taa geceden,
Küçük görülüp alay edildi,
Bakın şimdi ne hale geldi?

Küçüktü kardeşi Renly,
Büyüdü kendini adam zannetti,
Çaldığında ağabeyinden sancakları,
Gölge canavar sonunu getirdi.

B.ktan bir evlilik yaptı,
Gerdek gecesi yatağını Robert bastı,
Almış tüylü bıyıklı karıyı,
Gelir çalar kalbini kızıl taş gibi karı.

Ağabeyi tarafından hep ezildi,
İnat etti gösterdi kendini,
Ziyafet çadırını kuran Tyrell'a karşı,
Savundu koskoca Fırtına'yı.

Davos denilen kaçakcı,
En has kankasıydı,
Bilemedi zamanında kıymetini,
Adil olsun diye kesti parmakları.

Gün geldi Robert öldü,
Hakkı olanlar piçe geçti,
Ne yapsın şimdi bu adam?
Kardeşi hep sırtından vurdu.

Hakkı olanı istedi,
Topraktan fırladı kral ve eli,
Etraf kral kaynıyor,
Ey Stannis nerede askerleri?

Alt ettikten sonra küçüğü,
Kuşattı en büyüğü,
Tam alacaktı ki kaleyi,
Aslan gene arkadan vurdu.

Aldı koca yenilgiyi,
Beş parasız çekildi geri,
Yakacaktı yiğeni olan piçi,
Kurtardı onu davos sevimlisi.

Kızıl dedi var savaş,
Dedi koruruz krallığı,
Tam yıkılacaktı nöbet,
Aha geldi bizim kelek.

Bıraktı arkasında toprakları,
Geldi kurtardı kargaları,
Esir aldı öteki kralı,
Büyüksün be Stannis reyiz.

Tek tek aldı kuzeyi geri,
Şimdi winterfell'e gitmeli,
Karşısında var bir grup enik,
Ne yapacan be Stannis Reyiz...