RENEKTON (kumların kasabı )

[KAN DELİSİ RENEKTON][/spoiler]

[RÜN SAVAŞÇISI RENEKTON][/spoiler]

[HAVUZ PARTİSİ RENEKTON][/spoiler]



Renekton uzaklarda bir dünyada, halkının yöneticisi ve koruyucusu olmak üzere yaratılmış yarı hayvan yarı insan bir ırkın üyesi olarak doğdu. Kardeşi Nasus'la birlikte Büyük Kütüphane'nin bakımı ve korunmasından sorumluydular. Kütüphane hem kadim bilgilerin korunağı, hem de Yaşam ve Ölüm Döngüsü öğretilerinin toplandığı bir bilgi havuzuydu. Aydın Nasus çalışmaya gelen bilginlere öğretmenlik yaparken, Renekton Büyük Kütüphane'nin girişini korurdu. Nasus'un öğretilerini almak isteyenlerin gerçek niyetlerini sezebilir, kötü arzuları olanları geri çevirirdi. Fakat tekrar tekrar maruz kaldığı kötülük, zamanla zihnine bulaştı. İnsan kalplerindeki kötü niyete hiddetlendikçe hiddetlendi ve deliliğin derinlerine daldıkça, hiddetini bu kötülüğü içlerinde barındıranlardan kesip çıkararak yatıştırabildiğini keşfetti. Maalesef rahatlığı, kurbanları kadar kısa ömürlü oluyor ve “kasabın öfkesi” diye tanınmaya başlayan hali daha da güçlenerek geri dönüyordu.

Öfkesinden bitip tükenmekte olan Renekton, onu yenebilecek olan tek varlığa düşmanlık beslemeye başladı: öz kardeşine. Nasus, Renekton'a mantıklı olması için yalvardı. Onun kurtarılamayacak hale geldiğini gören mutsuzluk içindeki Nasus, yoldan çıkmış kardeşini yiğitçe yere serdi. Savunmasız kalan Renekton, ölüp kurtulmayı hevesle bekledi. Kurtulamadı. League of Legends (Efsaneler Ligi) sihirdarları kardeşini çekip alınca hayatı bağışlandı. Bu güçlü büyünün kalıntılarına yakalanan Renekton, gerçeklikler arasında sanki çağlar boyu yuvarlandı. Sonunda çıktığında, Zaun kanalizasyonlarının derinliklerine düşmüştü. Öfkeden aklını yitiren Renekton, yeni evinde durgunlaştı. Hırstan duyuları uyuşmuştu. Ama bu, havada tesadüfen tanıdık bir koku yakalayana kadar sürdü. Bu tanıdık kokunun kendisini, hafızasından silinmekte olan teselliye götüreceğine inanarak, kardeşinin izini Savaş Enstitüsü'ne kadar takip etti.

''Kardeşimin içi boşalmış. Öfkeyle dolu, ama boş.''
-- Nasus, Kumların Efendisi.