Kitabımdan bir bölündür. Lunel küçük kardeş, yaşı bu bölüm sırasında 14 civarı. Lunias da 5 yaş büyük abi.
Olaylar Lunias'ın görüşünden anlatılmakta. Yazılma amacı merak ettirme.
"Sur'a gidiyorum," dedi kardeşine, sesi cümlesini sorgular tonda çıkmıştı.
Lunel sadece masada oturmuş yeni bıçağına bakıyordu, Lunias nedense kendini hediye almak mecburiyetinde hissetmişti.
"Dediğimi duydun mu?" diyerek sesini yükseltti.
Bıçak Lunel'in elinden masaya düştü, "Sakin ol, duydum tabi," diye cevap verdi. "Şaşırdım sadece, Nehantis'te bir kale, lordluk ve krallığın en güzel leydisi, bunları bırakacak mısın?"
"Saçmalama kardeşim, kaleyi Jed'e devredecem ve lordluktan yüce bir unvan kazanacam, Verila da benimle geliyor."
"Diyar Kalkanlığının daha üstün olduğunu sanmıyorum, en azından Valanir'in anlattığına göre."
"Valanir," diyerek güldü. "Onun her sözüne güvenme kardeşim, örgütlerin en büyük özelliği yalan söylemektir, özellikle kendileri hakkında."
Lunel bıçağı kınından çıkardı, "Son baktığımda Diyar Kalkanları da bir örgüttü," diyerek çeliği incelemeye başladı.
"Diyar Kalkanları yüzlerce yıllık Adalet Sağlayıcılarıdır."
"Siyah Ejderlerden tek farkı daha yeni olması demek, kağıt üzerindeki tek farkı yani. Neden bize katılmıyorsun Lunias?"
"Ben karanlığa hizmet etmem," diyerek Lunel'in elinden bıçağı aldı.
"Biz karanlıkta çalışırız Lunias," bıçak tekrar Lunel'deydi, "Çünkü ışık aydınlıkta değersizdir."
"Siz insanları öldürüyorsunuz, biz ise koruyoruz," diye bağırdı, bıçağı tekrar eline aldı.
"Biz korumak için öldürüyoruz, sadece hak edeni öldür ve hak edenden çal. Biz karanlıktaki ışığız, onlar ise aydınlıkta bir gölge."
"Onlar? Onlar kim kardeşim? Ne istiyorlar?"
"Lordlar, soylular."
"Ben de bir lordum," diyerek bıçağı uzattı.
Lunel bıçağı aldı, "Sen hak etmiyorsun," diyerek kınına soktu. "Henüz hak etmiyorsun."
Bu söz hem incitmiş hem de eğlendirmişti. "Dediğim gibi Verila da sura geliyor, belki hayat korurken surda yeni bir hayat doğar."
"Buna izin var mı? Kalkanlara seks yasak değil mi?"
"Tam tersi erkek ve kadın kalkanlar fahişeler ile kalıyor."
"Yani Verila?" dedı Lunel ve bir kaşı kalktı.
Yüzünün kızardığını hissetti. "Aynı şey değil Lunel!" diye kükredi ve kapıya doğru yürüdü, çıkarken Lunel'in kahkahalarını duyuyordu.
Biliyorum sırf diyalog ama kitap için önemli, diyaloğu biraz değiştirdim çünkü çoğu yer için ön bilgi lazım.
Olaylar Lunias'ın görüşünden anlatılmakta. Yazılma amacı merak ettirme.
"Sur'a gidiyorum," dedi kardeşine, sesi cümlesini sorgular tonda çıkmıştı.
Lunel sadece masada oturmuş yeni bıçağına bakıyordu, Lunias nedense kendini hediye almak mecburiyetinde hissetmişti.
"Dediğimi duydun mu?" diyerek sesini yükseltti.
Bıçak Lunel'in elinden masaya düştü, "Sakin ol, duydum tabi," diye cevap verdi. "Şaşırdım sadece, Nehantis'te bir kale, lordluk ve krallığın en güzel leydisi, bunları bırakacak mısın?"
"Saçmalama kardeşim, kaleyi Jed'e devredecem ve lordluktan yüce bir unvan kazanacam, Verila da benimle geliyor."
"Diyar Kalkanlığının daha üstün olduğunu sanmıyorum, en azından Valanir'in anlattığına göre."
"Valanir," diyerek güldü. "Onun her sözüne güvenme kardeşim, örgütlerin en büyük özelliği yalan söylemektir, özellikle kendileri hakkında."
Lunel bıçağı kınından çıkardı, "Son baktığımda Diyar Kalkanları da bir örgüttü," diyerek çeliği incelemeye başladı.
"Diyar Kalkanları yüzlerce yıllık Adalet Sağlayıcılarıdır."
"Siyah Ejderlerden tek farkı daha yeni olması demek, kağıt üzerindeki tek farkı yani. Neden bize katılmıyorsun Lunias?"
"Ben karanlığa hizmet etmem," diyerek Lunel'in elinden bıçağı aldı.
"Biz karanlıkta çalışırız Lunias," bıçak tekrar Lunel'deydi, "Çünkü ışık aydınlıkta değersizdir."
"Siz insanları öldürüyorsunuz, biz ise koruyoruz," diye bağırdı, bıçağı tekrar eline aldı.
"Biz korumak için öldürüyoruz, sadece hak edeni öldür ve hak edenden çal. Biz karanlıktaki ışığız, onlar ise aydınlıkta bir gölge."
"Onlar? Onlar kim kardeşim? Ne istiyorlar?"
"Lordlar, soylular."
"Ben de bir lordum," diyerek bıçağı uzattı.
Lunel bıçağı aldı, "Sen hak etmiyorsun," diyerek kınına soktu. "Henüz hak etmiyorsun."
Bu söz hem incitmiş hem de eğlendirmişti. "Dediğim gibi Verila da sura geliyor, belki hayat korurken surda yeni bir hayat doğar."
"Buna izin var mı? Kalkanlara seks yasak değil mi?"
"Tam tersi erkek ve kadın kalkanlar fahişeler ile kalıyor."
"Yani Verila?" dedı Lunel ve bir kaşı kalktı.
Yüzünün kızardığını hissetti. "Aynı şey değil Lunel!" diye kükredi ve kapıya doğru yürüdü, çıkarken Lunel'in kahkahalarını duyuyordu.
Biliyorum sırf diyalog ama kitap için önemli, diyaloğu biraz değiştirdim çünkü çoğu yer için ön bilgi lazım.