Bu hikaye defalarca ihanete uğramış,düşük rütbeli fakat çok büyük bir adamın hikayesidir...
1.BÖLÜM
Yavaşça içeriye girdi Edmon.Kılıcını masanın üstüne bıraktı.Elleriyle yüzündeki kesiğin kanayıp kanamadığını kontrol etti.Ayağa kalkıp pencereden baktı.Hava kızıla dönmüş,güneş batmak üzereydi.Yeniden kılıcını beline takarak evden dışarıya çıktı.Beyaz Liman'ın küçük sokaklarında dolaşmaya başladı.Kılıç döven bir demircinin yanına yanaştı.Etrafını kolaçan ettikten sonra;
"Hiç buraya geldi mi?" diye sordu.
Demirci soruyu kimin sorduğunu görmek için başını kaldırdı.Edmon'a baktıktan sonra;
"Gelmeyecektir...Onu unutmalısın." diyerek işine döndü.
Bu cevaptan sonra bir şey diyemedi Edmon.Yeniden sokaklarda dolaşmaya başladı.Başını eğmiş yavaşça ilerliyordu.Sokak başından döneceği sırada şehir muhafızlarının ilerideki insanlara sorular sorduklarını gördü.Hemen geri çekilerek hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.Bir şeylerden kaçıyordu...Nefes nefese kalmıştı.Evinin kapısını sert bir tekmeyle açtı.İçerideki odadan bir kaç küçük hançer ve yaklaşık 200 altın ejderha aldı.Hızla evden çıkarak şehrin dış surlarına yakın olan meyhaneye doğru koştu.Meyhane kapısından içeriye girdiği anda kötü kokuyu duymuştu.Biraz etrafına bakındı.4-5 kişilik masalarda kimisi kılıçlı kimisi kılıçsız sarhoş kişiler gülüp,konuşuyorlardı.Hancıya doğru ilerledi.Ona yanaşarak;
"Ser Queen burada mı?" diye sordu.
Hancı alaycı bir gülüşle;
"Nereden bileyim?Buradaki herkes kendine Ser diyor.Etrafa biraz bakın belki bulursun." diye cevap verdi.
Edmon biraz etrafına bakındı.Tam ilerleyeceği sırada arka masadan biri;
"Hey,buraya baksana seni sefil p.şt." diye bağırdı.
Yavaşça arkasını döndü Edmon.Kendisine bu lafı söyleyen kişiyi gözleriyle aradı.Ve aynı ses yeniden duyuldu.İyice sinirlenen Edmon kılıcını çekti.Arkadaki masada oturan 4 kişide kılıcını çekti.Kılıç çekenlerden biri;
"Bir şövalyeye kılıç çektin ha?Sen öldün." dedi.
Bu ses küfürü eden kişiye aitti.Edmon'un karşısında 4 şövalye vardı.Yine de bir aslanın yüreğine sahip olan Edmon korkmuyordu.Öleceğini bilse de şövalyelere saldıracaktı...Tam hepsi kılıçlarını Edmon'a savuracakları sırada bir ses duyuldu.
"Hey siz.4 şövalye.Gelinde boyunuza göre birine kafa tutun."
Şövalyeler kapıya döndü.Kapının önünde zırhlı bir şövalye vardı.Şövalyeler korkudan hiç bir şey yapamayıp kılıçlarını indirdiler...
2.Bölüm
Edmon arkasını döndüğünde Ser Robyn'i gördü.Ser Robyn,Edmon'dan 5-6 yaş daha büyük biridir.Fakat Edmon'un yakın arkadaşlarından biri ve her defasında Edmon'u korur.Hafif bir gülümsemeyle Robyn,Edmon'a yanaştı.Selamlaştıktan sonra ciddi bir ses tonu ile;
"Korkusuz ve çok cesaretli biri olduğunu biliyorum Edmon.Fakat cesaret bazen aptallıktır.Mesela Küçük bir kılıçla 4 şövalyeye saldırmak cesaret değil,aptallıktır." nasihatini verdi.
Edmon ona bakarak gülümsedi.Sonra;
"O halde ben çok aptal bir cesurum." dedi.
Robyn sesli bir kahkaha attı.Sonra Edmon'un omzuna vurarak
"Gel hadi bir şeyler içelim.Ve yiyelim."
Edmon'un birden yüzü kızardı.Robyn'e "Ser Queen'i hiç gördün mü?" diye sordu.
Robyn başka bir şeye bakıyordu.Edmon sorusunu tekrarladı.Robyn ona;
"Evet gördüm.Dün gece Winterfell(Kışyarı)'e doğru yola çıktı." cevabını verdi.
Edmon ona teşekkür ederek handan çıkmak istedi fakat Robyn onu kolundan tuttu ve nereye gittiğini sordu.Edmon;
"Winterfell'e gitmem gerek." cevabını verdi.
Robyn hemen karşılık vererek;
"Bende Winterfell'e gideceğim.Fakat hava karardı,sabah birlikte yola çıkarız ne dersin?" diye sordu.
Edmon bir süre düşündükten sonra tamam manasında kafasını salladı.Robyn ile bir masaya oturdular.2 şişe şarap ve 2 kızarmış tavuk istediler...Masada süren sohbet en derinlere kadar inmişti.Edmon çocukluğunu anlatıyor,Robyn ise kahkahalar atıyordu.Konuşmalar sırasında Robyn,Edmon'a;
"Söylesene dostum,ilk öldürdüğün kişi kimdi?" diye sordu.
Edmon düşünceli bir şekilde cevap verdi;
"Sanırım 15 yaşındaydım.Eryk ile bir ormanda dolaşıyorduk..Geç olmuştu.Eve dönerken bir kaç kişinin bizi takip ettiğini anladım.Arkamı döndüğümde baltalı iki kişinin bize doğru koştuğunu gördüm.Belimdeki kılıcı adamlardan birine fırlattım.Hemen ölmüştü,fakat diğeri..Eryk daha 8 yaşındaydı...Diğerinin kafatasını ezerek parçalamıştım..."
Edmon'un gözleri dolmuştu.Robyn'de üzülmüştü.Edmon'a;
"Üzgünüm,bunu sormamalıydım."
Edmon gülümseyerek;
"Sorun değil,alıştım..."
Robyn masadan kalktı etrafına bir süre bakındı sonra Edmon'a;
"Benim küçük bir işim var.Birazdan gelirim." diyerek handan çıktı.
Edmon iyice sarhoş olmuştu.Gözlerini kapayıp duvara yaslandı.Uykuya dalmak üzereydi ki başında toplanan kişileri hissetti.Gözlerini açıp kafasını kaldırması ile burnuna yumruk yemesi bir oldu.Acı içinde yere düşmüştü Edmon.O 4 şövalye Edmon'a saldırmaya başladı.Peş peşe vuruyorlardı.Edmon'un yüzü kan içinde kalmıştı ki Robyn içeriye girdi.Edmon'un dayak yediğini gördüğü anda korkunç bir çığlık atarak şövalyelere saldırdı.İlk şövalyeye tek bir tekmede duvara yapıştırdı.İkincisinin suratına o kadar sert vurmuştu ki hem gözünün altı hemde burnu kanıyordu,bayılmıştı.Üçüncü kılıcını çekip Robyn'e savurmuştu ki kulağına sert bir yumruk yedi.Dördüncüsünü ise boğazından tutan Robyn,kaldırıp masaya fırlattı,masa kırıldı...
1.BÖLÜM
Yavaşça içeriye girdi Edmon.Kılıcını masanın üstüne bıraktı.Elleriyle yüzündeki kesiğin kanayıp kanamadığını kontrol etti.Ayağa kalkıp pencereden baktı.Hava kızıla dönmüş,güneş batmak üzereydi.Yeniden kılıcını beline takarak evden dışarıya çıktı.Beyaz Liman'ın küçük sokaklarında dolaşmaya başladı.Kılıç döven bir demircinin yanına yanaştı.Etrafını kolaçan ettikten sonra;
"Hiç buraya geldi mi?" diye sordu.
Demirci soruyu kimin sorduğunu görmek için başını kaldırdı.Edmon'a baktıktan sonra;
"Gelmeyecektir...Onu unutmalısın." diyerek işine döndü.
Bu cevaptan sonra bir şey diyemedi Edmon.Yeniden sokaklarda dolaşmaya başladı.Başını eğmiş yavaşça ilerliyordu.Sokak başından döneceği sırada şehir muhafızlarının ilerideki insanlara sorular sorduklarını gördü.Hemen geri çekilerek hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.Bir şeylerden kaçıyordu...Nefes nefese kalmıştı.Evinin kapısını sert bir tekmeyle açtı.İçerideki odadan bir kaç küçük hançer ve yaklaşık 200 altın ejderha aldı.Hızla evden çıkarak şehrin dış surlarına yakın olan meyhaneye doğru koştu.Meyhane kapısından içeriye girdiği anda kötü kokuyu duymuştu.Biraz etrafına bakındı.4-5 kişilik masalarda kimisi kılıçlı kimisi kılıçsız sarhoş kişiler gülüp,konuşuyorlardı.Hancıya doğru ilerledi.Ona yanaşarak;
"Ser Queen burada mı?" diye sordu.
Hancı alaycı bir gülüşle;
"Nereden bileyim?Buradaki herkes kendine Ser diyor.Etrafa biraz bakın belki bulursun." diye cevap verdi.
Edmon biraz etrafına bakındı.Tam ilerleyeceği sırada arka masadan biri;
"Hey,buraya baksana seni sefil p.şt." diye bağırdı.
Yavaşça arkasını döndü Edmon.Kendisine bu lafı söyleyen kişiyi gözleriyle aradı.Ve aynı ses yeniden duyuldu.İyice sinirlenen Edmon kılıcını çekti.Arkadaki masada oturan 4 kişide kılıcını çekti.Kılıç çekenlerden biri;
"Bir şövalyeye kılıç çektin ha?Sen öldün." dedi.
Bu ses küfürü eden kişiye aitti.Edmon'un karşısında 4 şövalye vardı.Yine de bir aslanın yüreğine sahip olan Edmon korkmuyordu.Öleceğini bilse de şövalyelere saldıracaktı...Tam hepsi kılıçlarını Edmon'a savuracakları sırada bir ses duyuldu.
"Hey siz.4 şövalye.Gelinde boyunuza göre birine kafa tutun."
Şövalyeler kapıya döndü.Kapının önünde zırhlı bir şövalye vardı.Şövalyeler korkudan hiç bir şey yapamayıp kılıçlarını indirdiler...
2.Bölüm
Edmon arkasını döndüğünde Ser Robyn'i gördü.Ser Robyn,Edmon'dan 5-6 yaş daha büyük biridir.Fakat Edmon'un yakın arkadaşlarından biri ve her defasında Edmon'u korur.Hafif bir gülümsemeyle Robyn,Edmon'a yanaştı.Selamlaştıktan sonra ciddi bir ses tonu ile;
"Korkusuz ve çok cesaretli biri olduğunu biliyorum Edmon.Fakat cesaret bazen aptallıktır.Mesela Küçük bir kılıçla 4 şövalyeye saldırmak cesaret değil,aptallıktır." nasihatini verdi.
Edmon ona bakarak gülümsedi.Sonra;
"O halde ben çok aptal bir cesurum." dedi.
Robyn sesli bir kahkaha attı.Sonra Edmon'un omzuna vurarak
"Gel hadi bir şeyler içelim.Ve yiyelim."
Edmon'un birden yüzü kızardı.Robyn'e "Ser Queen'i hiç gördün mü?" diye sordu.
Robyn başka bir şeye bakıyordu.Edmon sorusunu tekrarladı.Robyn ona;
"Evet gördüm.Dün gece Winterfell(Kışyarı)'e doğru yola çıktı." cevabını verdi.
Edmon ona teşekkür ederek handan çıkmak istedi fakat Robyn onu kolundan tuttu ve nereye gittiğini sordu.Edmon;
"Winterfell'e gitmem gerek." cevabını verdi.
Robyn hemen karşılık vererek;
"Bende Winterfell'e gideceğim.Fakat hava karardı,sabah birlikte yola çıkarız ne dersin?" diye sordu.
Edmon bir süre düşündükten sonra tamam manasında kafasını salladı.Robyn ile bir masaya oturdular.2 şişe şarap ve 2 kızarmış tavuk istediler...Masada süren sohbet en derinlere kadar inmişti.Edmon çocukluğunu anlatıyor,Robyn ise kahkahalar atıyordu.Konuşmalar sırasında Robyn,Edmon'a;
"Söylesene dostum,ilk öldürdüğün kişi kimdi?" diye sordu.
Edmon düşünceli bir şekilde cevap verdi;
"Sanırım 15 yaşındaydım.Eryk ile bir ormanda dolaşıyorduk..Geç olmuştu.Eve dönerken bir kaç kişinin bizi takip ettiğini anladım.Arkamı döndüğümde baltalı iki kişinin bize doğru koştuğunu gördüm.Belimdeki kılıcı adamlardan birine fırlattım.Hemen ölmüştü,fakat diğeri..Eryk daha 8 yaşındaydı...Diğerinin kafatasını ezerek parçalamıştım..."
Edmon'un gözleri dolmuştu.Robyn'de üzülmüştü.Edmon'a;
"Üzgünüm,bunu sormamalıydım."
Edmon gülümseyerek;
"Sorun değil,alıştım..."
Robyn masadan kalktı etrafına bir süre bakındı sonra Edmon'a;
"Benim küçük bir işim var.Birazdan gelirim." diyerek handan çıktı.
Edmon iyice sarhoş olmuştu.Gözlerini kapayıp duvara yaslandı.Uykuya dalmak üzereydi ki başında toplanan kişileri hissetti.Gözlerini açıp kafasını kaldırması ile burnuna yumruk yemesi bir oldu.Acı içinde yere düşmüştü Edmon.O 4 şövalye Edmon'a saldırmaya başladı.Peş peşe vuruyorlardı.Edmon'un yüzü kan içinde kalmıştı ki Robyn içeriye girdi.Edmon'un dayak yediğini gördüğü anda korkunç bir çığlık atarak şövalyelere saldırdı.İlk şövalyeye tek bir tekmede duvara yapıştırdı.İkincisinin suratına o kadar sert vurmuştu ki hem gözünün altı hemde burnu kanıyordu,bayılmıştı.Üçüncü kılıcını çekip Robyn'e savurmuştu ki kulağına sert bir yumruk yedi.Dördüncüsünü ise boğazından tutan Robyn,kaldırıp masaya fırlattı,masa kırıldı...